“எழுதிச் செல்லும் விதியின் கை”
யார் முதலில் சொன்னது? உமர் கைய்யாமின் ருபாயத் ஒன்றில் வந்து தமிழ்ப்படுத்தப்பட்டது என்றறிகிறேன்.
இன்றைக்கு மீண்டும் வானொலியில் ‘ஆயிரம் மலர்களே மலருங்கள்’ - எப்போது கேட்டாலும் சலிப்பதில்லை.
‘எழுதிச் செல்லும் விதியின் கைகள் மாறுமோ’ கேட்கும்போது எப்போதும் தொண்டைக்குழி அடைத்துக்கொள்கிறது. இது ஏனென்று புரியவில்லை.
அண்டங்கள் கடந்த பெருவெளியின் பிரம்மாண்டத்தின் முன்னால் ஒரு மணல்த் தரியளவும் காணாத அற்ப மனிதவாழ்வின் பதைபதைப்பு என்று கொள்கிறேன்.
இந்தக் கை எங்கும் நிறைந்தது. சந்தைப் பொருளாதாரத்தை நிலைநிறுத்தும் 'கண்காணாக் கை'யும் இதுதான் போலும்.
கூடவே ஏனோ நினைவுக்கு வரும் கொசுறு பிரமிளின் இந்தக் கவிதை:
“சிறகிலிருந்து பிரிந்த
இறகு ஒன்று
காற்றின் தீராத பக்கங்களில்
ஒரு பறவையின் வாழ்வை
எழுதிச் செல்கிறது.”
கருத்துகள்