யளனகபக...

  ஒருவரின் பெயர் ‘ சார் ’ என்ற விகுதியுடன் இருக்கமுடியுமா ? ஆனால் “ என் கணக்கு வாத்தியார் கணேசன் சார் ” என்றால் யாரும் கண்டுகொள்வதில்லை . இது பெரிதும் எரிச்சலூட்டக்கூடியது . ஒருவேளை சாருக்கு பதில் ஐயா என்றிருந்தால் இவ்வளவு எரிச்சல் இருக்காதோ ?   இந்த கணேசன் சார் , கீதாமேடம் போன்றவை ஒரு வகையென்றால் இதை அடுத்த தளத்திற்கு உயர்த்துவது ‘ டியூசன் சார் ’, ‘ சும்மிங் சார் ’ போன்றவை .  “ என் பையனோட வயலின் சார் இருக்காரே , அவர் பெரிய மேதை !” -- இதில் “ சார் ” விளி பெயரையல்லாமல் கற்பிக்கும் தொழிலைக்குறிக்கிறது .  இதில் கலாச்சாரம் ( உடை ) சாரந்த மொழி உளவியல் இருப்பதாக நினைக்கிறேன் . அதாவது , வேட்டியைக் கச்சையாகக் கட்டிக்கொண்டு தலையில் உருமாலுடன் இருப்பவர் குஸ்தி ‘ வாத்தியார் ’. நீளக்காற்சட்டையுடன் ‘ இன் ’ பண்ணிக்கொண்டு கான்வாஸ் காலணி அணிந்திருப்பவர் கராத்தே “ சாரே ” யாவார் . நகரங்களில் இந்த வழக்கம் எல்லாத்ததட்டு மக்களிடயையேயும்   வெகுவாகப் பரவிக்கிடக்கிறது .  பேச்சுத்தமிழ் தனதாக்கிக்கொண்ட பல வேற்றுமொழிச் சொற்களுண்டு .  கல்லூரியி

பல்கலையில் முதுகலைப் பட்டப்படிப்பு ‘படித்துக்கொண்டிருந்த’ போது தங்குவிடுதியில் இருந்த மலையாளி மாணவனிடம் என் மலையாள அறிவைப் பீற்றிக்கொள்ளும் விதமாக ஊர் விசேடங்களை எனக்குத் தெரிந்த மலையாளத்தில் கேட்டேன். அவன் சொன்னான்:  “கௌரியம்மயெப் புறத்தாக்கி”.  எனக்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை. சுதந்திர இந்தியாவில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட முதல் கேரள அமைச்சரவையில் வருவாய்த்துறை அமைச்சர், மார்க்சீய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கும் (அப்போது) மேலாக மக்கள் பணியாற்றிய கே. ஆர். கௌரியம்மயைப் பற்றித்தான் சொல்கிறான் என்று எனக்கு அப்போது தெரிந்திருக்கவில்லை. 1994ல் அவர் மார்க்சிய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியினின்றும் விலக்கப்பட்டார். எனக்கு அரசியல் சாய்வோ, முதிர்ச்சியோ இல்லாமலிருந்த காலம். என்னையொத்த பலருக்கும் அந்த வயதில் தீவீர அரசியல் நிலைப்பாடுகள் தோன்றவாரம்பித்திருக்கலாம். எனக்கு அவ்வாறில்லாமல் இருந்ததற்கு என்னுடைய மத்தியவர்க்கக் குடும்பச்சூழல் காரணமாயிருக்கலாம். அன்றைக்கு எப்படியோ சிரித்து சமாளித்துக்கொண்டாலும், ஒரு அரசியல் கட்சிப் பிரமுகரைக்  கட்சியிலிருந்து நீக்கியதை பெரிய செய்தியாக என் வயதொத்தவன் சொன்னது எனக்கு

 நாற்பது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக அடுத்துப் பழகிய குரல். ஒரு வேளை கருவிலிருந்தே கேட்கத்தொடங்கியிருக்கலாம் அவன் குரலை. எப்போதும் உடன் இருக்கும் என்று நம்பி, பெரிதாகப் பொருட்படுதப்படாத ஒன்று இல்லாதாகும் நிலை வந்தால் தான் அதன் அருமையும் தாக்கமும் புரிகிறது.  அவன் அண்மையில் பாடியதைக் கேட்டதில்லை. ஆனால் அவன் இன்னும் எங்கோ உயிர்ப்புடன் இயங்கிக்கொண்டிருந்ததே  மனதிற்கு அமைதியைத் தந்தது. குரூரமான 2020 அவனையும்  விழுங்கக் காத்திருந்தது என்பது மனதை இதுவரை அறியாத உளைச்சலுக்கு ஆளாக்கிவிட்டது. நிழலாய் உடனிருக்கும் நெருங்கிய நட்பை இழக்கவிருந்தது போல் மனம் தவித்துவிட்டது. இந்தத் தவிப்பு புதியது - இப்படி உணர்வேன் என்று நான் எதிர்பாராதது.  எல்லோரும் ஒருநாள் போகவேண்டியவர்கள் தான் என்று தெரிந்திருந்தாலும் இவனும் இறப்பான் என்ற எண்ணமே இதுவரை தலைக்காட்டாத்தது ஏனென்று புரியவில்லை.  இசைக்குள் என்னை இழுத்த முதற்குரல் இதுவாகத்தான் இருக்கவேண்டும். 'சம்சாரம் என்பது வீணை' பாடலைப்  பல வீடுகள் இருந்த 'காம்பவுண்டில்' 6 வயதுச் சிறுவனாக நான் பாடித்திரிந்ததை அக்காள் இன்னும் சொல்லிச் சிரிப்பாள்.  சொல்லவொண்ணா இ

அளிவேணி (கருவண்டுகள் மொய்த்தாற்போலத் தோன்றும் கருஞ்சுருள்க் குழலாள்) - இவள் என் மனதுக்கு நெருக்கமானவள் - சுவாதித்திருநாள் இராம வர்மாவின் பல பதங்களில் உலாவருகிறாள். இவள் குழல் அடர்கரியநிறத்தது; கருவண்டுகளின் பொலிவிலானது. அல்லது, நான் கற்பனை செய்வது போல கருவண்டுக் கூட்டம் மொய்த்தாற்போலக் காணும் - அவளது சுருண்ட மயிர்கொண்ட நீள்குழல். அவள் அன்புருவானவள்,எழில் வடிவினள் கூட! ஆகவேதான் காதற்றலைவி அவளையே எப்போதும் நாடுகிறாள், தன் வருத்தம் சொல்ல. பாங்கி புவியளவு பொறையுள்ளவள், அன்புடனே எப்போதும் செவிசாய்க்கிறாள். அவள் தலைவியின் மரியாதைக்குரியவள் - மானினி, மேதகி இன்றும் விசனத்தோடே முறையிடுகிறாள். அந்தத் தாமரைக்கண்ணன் இவளைத் தவிக்கவிடுவதில் கிறக்கம் கொள்கிறான். ஒருவேளை இவள் தேன்மொழியாள், தன் தவிப்பை அழகான பாடலாக்குவதில் வல்லவள் என்பதால் இருக்கக்கூடும். “அளிவேணீ எந்து செய்வு? ஹந்த ஞானினி, மானி நி ! நளினமிழி ஸ்ரீ பத்மநாபன் இஹ வந்நீல்லல்லோ!! இந்து உதயாம் நிசயும், இந்திந்திரா விராவவும் மந்த மாருதனும், சாரு மலயஜா லேபனவும் குந்த ஜாதி சுமங்களும், கோமளாங்கி, சகி - த்ரிலோக சுந்தரன் வராஞ்ஞால், ஐயே, சொல்க

"...  காற்றே வா. மெதுவாக வா. ஜன்னல் கதவை அடித்து உடைத்து விடாதே." குளித்து, நிலைக்கண்ணாடி முன்னால் அரைமணிநேரம் நின்று படியப்படிய வாரிக்கொண்ட தலை பார்த்தாயா, இரண்டே நிமிடங்களில் ‘சுருக்கவிழ்ந்த முன்குடுமிச் சோழியன்’ போல ஆக்கிவிடாய் என் தலைமயிரை என் செல்ல மகளுக்கும் நான் தராத உரிமையை நீ என்னிடத்திலே எடுத்துக்கொண்டாய் நீ இங்கிதம் தெரியாதவன் அந்த முண்டாசுத் தலையனிடம் காட்டியிருக்கலாமே உன் வேலையை? பேய்க்காற்றுடை நாட்டில் படியாத் தலைமயிரானாய் போகக்  கடவாய்!  (வேணுமின்னா வெட்டி ஜேப்பில வச்சுக்கோ)

- மரபணு மாற்று உயிரினங்கள் (Genetically Modified Organisms – GMO – ம . மா . உ ) பற்றிய என் சிந்தனைகள் , மற்றும் கருத்துகளைப் பதிவு செய்ய விழைகிறேன் .  இதைப் பற்றிய நிபுணத்துவக் கருத்துகள் சொல்ல எனக்குத் தகுதியில்லை . ஆனால் எதையும் ( குறிப்பாக உணவுப்பொருட்கள் ) சரியாகப் புரிந்துகொண்டு எனக்கானவற்றைத் தெரிவு செய்யும் நுகர்வோனாக இதைப் பற்றிய சச்சரவுகள் என்னைப் பாதிப்பதுடன் , குழப்பமான மனநிலையிலேயே வைத்திருக்கின்றன . முதலில் பலரைப்போலவே எனக்கும் மரபணு மாற்று உயிரினங்களில் நம்பிக்கையில்லை என்பதைப் பதிவுசெய்யவேண்டும் .   இதைச் சொல்லும்போதே ம . மா . உ களின் ஆதரவாளர்கள் முன்வைக்கும் முக்கியமான குற்றச்சாட்டிற்கு உதாரணம் ஆகிறேன் - அறிவியல் அறியாதோரின் அடித்தளமற்ற பயத்தின் விளைவே உலகளாவிய ம . மா . உ எதிர்ப்புக்குக் காரணம் என்கிற குற்றச்சாட்டுதான் அது .  ஆகவே இதன் எதிர்ப்பாளர்கள் எல்லோருமே அறிவியலுக்கு எதிரானவர்கள் என்ற பிரச்சாரத்தையும் ம . மா . உ வின் ஆதரவாளர்கள் முன்னெடுக்கிறார்கள் . ஆனால் எதிர்ப்பாளர்